نقد فیلم Vanquish 2021 (پیروز شدن) ؛ یک اکشن هایپرکینتیک

در این نوشتار به نقد فیلم Vanquish 2021 به کارگردانی جورج گالو می‌پردازیم. در ادامه با بررسی، تحلیل و نقد فیلم پیروز شدن در سایت فیگار همراه ما باشید.

گالو اولین نویسندگی خود را در سال 1986 در “بچه های خردمند” ساخته برایان دی پالما انجام داد و با فیلم “Midnight Run” با بازی رابرت دنیرو و چارلز گرودین دنبال شد. او بعدتر نویسندگی فیلم “Bad Boys” را بعهده گرفت.

فیلم Vanquish دقیقاً در مورد چیست؟ ستاره های فیلم Vanquish، روبی رز و مورگان فریمن هستند. همانطور که گفتیم کارگردانی آن را جورج گالو بر عهده دارد و نویسنده آن گالو و ساموئل بارتلت می‌باشند.

داستان فیلم غلبه یا پیروز شدن داستان مادری به نام ویکتوریا (روبی رز) است که توسط یک پلیس بازنشسته دیمون (مورگان فریمن) به مأموریت اعزام شده است. ماموریت او ساده است. باید برای نجات دخترش از پنج مکان مختلف پول جمع کند.

محوریت روایی این فیلم به شدت نخ‌نما شده است. ما قبل‌تر کسانی را چون Seized با بازی اسکات آدکینز و ماریو ون پیبلز نمونه‌ای کامل برای این ژانر ماموریت دیده‌ایم. به زبان ساده باید گفت فیلم Vanquish استخوان در بدن خود ندارد.

به نظر می‌رسد که چند دقیقه اول فیلم Vanquish توسط شخصی ساخته شده است که هرگز حتی دوربینی را از نزدیک ندیده است، چه رسد به اینکه آن را در دست گرفته باشد.

کل فیلم به نوعی احساس خستگی را به آدم می‌دهد. گویا زاویه‌های اشتباه برای دوربین انتخاب شده‌اند، نماها خیلی طولانی یا خیلی کوتاه هستند و طراحی صدا هیچ وقت لحن مناسب خود را لابلای نماها پیدا نکرده است. شاید احساس خستگی‌ای که فیلم غلبه به من مخاطب داد به این دلیل است که داستان دارای نقاط مرده بسیاری است.

نقد فیلم Vanquish 2021 (پیروز شدن)

یک اکشن هایپرکینتیک

فهرست مطالبی که در ادامه نقد فیلم Vanquish 2021 خواهید خواند به شرح زیر است:

یک اکشن هایپرکینتیک
ساختار روایت
اکشنی بدون تعلیق
مورگان فریمن
روبی رز
عوامل فیلم

فیلم Vanquish یک سکانس ابتدایی دارد که شش دقیقه به طول می‌انجامد. با نگاهی به گذشته. این اولین نشانه بود که فیلم قصد دارد داستان بسیار ضعیف خود را برای نمایشی طولانی ارائه دهد.

نقد فیلم Vanquish 2021 ؛ نقد فیلم پیروز شدن

فیلم غلبه یکی از فیلم‌هایی است که شما را گول می‌زند. نام‌های بزرگی مانند مورگان فریمن و روبی رز را روی پوستر می‌بینید. می‌بینید که توسط جورج گالو، مردی که Midnight Run را نوشت، که یکی از کامل ترین کمدی‌های اکشن ساخته شده می‌باشد، نوشته و کارگردانی شده است. سپس نتیجه نهایی را مشاهده می‌کنید و می‌فهمید که در این فیلم هیچ کس واقعاً بیش از حد به کاری که انجام می‌دهند اهمیت نمی‌دهد.

فیلم Vanquish یک حلقه تکراری است که در آن ویکتوریا با موتورسیکلت خود به یک مکان خطرناک می‌رود، توسط افراد بد مورد تعقیب یا آزار و اذیت قرار می‌گیرد، و سپس یک فرار جسورانه انجام می‌دهد. وقتی همه این کارها تمام شد، ما به آخرین تقابل نهایی با دیمون خواهیم رسید. هیچکدام از اینها حتی از راه دور هم هیجان انگیز نیستند.

در ظاهر، Vanquish می‌توانست یک درام پلیسی هیجان انگیز باشد. اما داستان و شخصیت‌ها جذاب نبودند. انگیزه کافی برای سرمایه گذاری واقعی در داستان (یا پایان) وجود نداشت و بازی‌های بازیگران در بهترین حالت متوسط بودند.

جورج گالو، به عنوان نویسنده کارگردان، مانند بازیگرانش روزهای بهتری را دیده است. سخت است باور کنیم که این هدر رفتن وقت‌گیر اکشن سخیف از همان مردی است که فیلم‌های Midnight Run و Bad Boys را به ما تحویل داده است. اما او از هر ترفندی استفاده می‌کند تا با سرعت بالایی حرکت کند. اما بی‌فایده می‌باشد.

هر قطعه از تولید این فیلم وحشتناک است. کارگردانی، نویسندگی، تولید، بازیگری، موسیقی و فیلمبرداری، همه افتضاح هستند. به نظر می‌رسد حتی طراحی لباس از طریق نظرسنجی بین بازیگران انجام شده است. حیف که این یکی حداقل می‌توانست جذابیت مناسبی را به همراه ستاره‌های بهتر و کارگردان جدید داشته باشد.

جورج گالو کارهای خارق العاده‌ای با دوربین انجام می‌دهد. شما را واقعاً در ذهن ویکتوریا و موتورسواریش قرار می‌دهد. یکی آنچه در نهایت فیلم را به پایین سوق می‌دهد این واقعیت است که ما همچین فیلمی را حدود 100 بار دیده‌ایم و دیدگاه و فرم دیگری را نسبت به این ژانر ارائه نمی‌دهد.

Vanquish فاقد هرگونه روایت مورد توجهی به غیر از پیچ و تاب بسیار ناشایست در پایان است، و فیلمبردار به طرز عجیبی آماتور است. تم سبز رنگ روی تصاویر فیلم به جو شبانه‌ای که احتمالا فیلمساز قصدش است، اضافه نمی‌کند. در حالی که استفاده بیش از حد از بزرگنمایی‌ها و برش‌های سریع با توجه به استانداردهای امروز بسیار بد ترکیب و نا متناسب مشاهده می‌شود. بدترین تخلفی که فیلم ونکوئیش مرتکب می‌شود این است که استعدادهای فریمن و رز را هدر می‌دهد.

ساختار روایت ؛ نقد فیلم Vanquish 2021 (پیروز شدن)

این فیلم نوعی فیلم است که اتفاقات اندکی در آن رخ می‌دهد به طوری که شخصیت‌ها و فلاش‌بک‌های صوتی دائماً ما را به یاد کارهایی که ویکتوریا انجام می‌دهد و کارهایی که برای انجام آن حضور دارد، یادآوری می‌کنند.

فیلم یا فرض می‌کند که ما کور و کر هستیم یا توجهی نداریم، یا سازندگان فیلم بلافاصله اعتراف می‌کنند که گوشت روی اسکلت این طرح وجود ندارد.

فیلم غلبه با یک مونتاژ آغاز می‌شود. قبل از اینکه کسی به کسی حمله کند، دیمون (مورگان فریمن)، پلیس قهرمان را می‌بینیم که کارهای شجاعانه انجام می‌دهد و افتخارات زیادی کسب می‌کند. حالا او روی ویلچر می‌باشد.

سرپرست وی، ویکتوریا (روبی رز) می‌آید تا شام خود را درست کند. دختر کوچک خود لیلی را در آغوش می‌گیرد. لیلی در حال مرگ در اثر یک بیماری مرموز می‌باشد که هرگز در طول فیلم به آن اشاره نمی‌شود.

دیمون، که در یک خانه فوق العاده عظیم با نور مایل به آبی زندگی می‌کند ، می خواهد به لیلی کمک کند. او این کار را با ربودن کودک و مجبور کردن ویکتوریا به یک مأموریت خطرناک انجام می‌دهد. اگر او با موفقیت پنج ماموریت را انجام دهد، لیلی را پس می‌گیرد.

ویکتوریا:

من به خودم قول داده‌ام که دیگر هرگز این کار را نخواهم کرد.

بهیچوجه در فیلم توضیح داده نمی‌شود که او قبلا چه کاره بوده. اما در خلاصه فیلم در سایت IMDB متوجه می‌شویم که او “پیک مواد مخدر” بوده است. اما به طور قطعی نمی‌توان گفت که او چه کاره بوده. با این حال، او یک فرد بد می‌باشد.

در ادامه وی کیسه‌های سیاه پول را از گانگسترهای مختلف جمع می‌کند. اما اینکه پول برای چه چیزی است، و سایر سوالات هرگز پاسخ داده نمی‌شوند. فریمن بیشتر فیلم را روی صندلی، در عمارت خارق العاده‌اش می‌گذراند، به صفحه‌های فیلم نگاه می‌کند و از طریق تلفن صحبت می‌کند.

مسئله پیچیده این روایت این است که هر یک از شرکای دیمون ویکتوریا را می‌شناسد. او در گذشته به عنوان یک مجرم، در کنار برادر فقیدش، با این جنایتکاران روبرو شده و تعاملاتی را ایجاد کرده است. صرف نظر از دیمون، هرکدام خواهان مردن او هستند و به هر طریقی تلاش می‌کنند تا این اتفاق را رقم بزنند.

اکشنی بدون تعلیق ؛ نقد فیلم Vanquish 2021 (پیروز شدن)

Vanquish یک ورود کم نور، زشت و بدون لذت به ژانر اکشن است. به عنوان یک فیلم، Vanquish داستان زیادی ندارد و به عنوان یک فیلم اکشن، فیلم نیز اکشن زیادی ندارد. گالو و ساموئل بارتلت، چیز زیادی به ما نمی‌دهند و کاملاً واضح است که گالو برای پر کردن زمان کافی برای یک فیلم 90 دقیقه‌ای چیز زیادی برای ارائه ندارد. در واقع، این مشکل و کمبود را از تیتراژ ابتدایی کاملاً می‌توان فهمید که حدود 5 دقیقه طول می‌کشد و یک سری از عناوین روزنامه‌های اضافی را برای پر کردن برخی از داستان‌های اصلی ارائه می‌دهد.

گالو با این فیلم مجموعه‌ای از انتخاب‌های عجیب و غریب را انجام می‌دهد. او به جای تمرکز بر روی اکشن، وقت بیشتری را صرف تصویرهایی از ویکتوریا می‌کند که در خیابان‌های شهر با موتور خود به اینور و آنور جولان می‌دهد.

فیلم ونکوئیش مکالمات را که به معنای واقعی کلمه دو دقیقه قبل اتفاق افتاده است، ارائه می‌دهد. گویا فیلم تصور می‌کند که همه ما حافظه کوتاه مدت داریم و اتفاقات را به خاطر نمی‌آوریم. هنگامی که او به مقاصد مختلف خود می‌رسد، موقعیت‌های خطرناکی که در آن قرار دارد از بین می‌رود، بنابراین تعلیق ایجاد نمی‌کند.

علاوه بر این، اصرار گالو برای حل مداوم مشکلاتی که بر سر راه روبی رز قرار می‌گیرد آزار دهنده است. این کار فقط هنگام انتقال از سکانسی به سکانسی دیگر انجام نمی‌شود، بلکه در مکالمات بین شخصیت‌ها نیز انجام می‌شود.

این مسئله ممکن است نقضی جزئی در این فیلم به نظر برسد. با این تفاوت که استفاده مداوم از این روند، توجه را به خود جلب می‌کند و حواس ما را از هر آنچه که قرار است به آن توجه کنیم، منحرف می‌کند. در بعضی مواقع حتی نمی‌توانستم روی آنچه شخصیت‌ها می‌گویند تمرکز کنم.

صحنه‌های اکشن رز که شامل موتور سواری می‌باشد با ضرب آهنگ مصنوعی به هنگام جمع آوری پول از افراد بد است. در فیلم پیروز شدن به او وقت داده می‌شود تا به صورت چند نفر شلیک کند. Vanquish یک فیلم اکشن تکراری می‌باشد ولاغیر.

این فیلم همچنین خیلی زود به ما می‌گوید که در پایان چه اتفاق قرار است بیافتد. به نظر می‌رسد جورج گالو، نویسنده و کارگردان، به نظر خودش این پیچ و خم را بسیار هوشمندانه طراحی کرده، اما واقعیت این است که تنها افرادی که پایان را همان ابتدای فیلم نمی‌بینند کسانی هستند که قبلاً هیچ فیلمی را تماشا نکرده‌اند.

سکانس آغازین فیلم جهت گیری فیلم را به ما می‌دهد و در حالی که فریمن در جهت سو استفاده اندکی تلاش می‌کند، عملکرد او در اکثر صحنه‌ها آنقدر خواب آور و از کار افتاده است که در پایان به دلیل اینرسی پایان کار را آشکار می‌کند.

مورگان فریمن ؛ نقد فیلم Vanquish 2021 (پیروز شدن)

مورگان فریمن یکی از محبوب ترین ستاره های هالیوود است. در هشت سال فعالیت حرفه ای خود، با صدای مخملی در تعدادی از فیلم‌های فراموش نشدنی بازی کرده و جوایز شایسته‌ای را نیز از آن خود کرده است. اما حتی یک اسکار هم نمی‌تواند تضمین کند که او در یک فیلم آشفته مانند فیلم Vanquish بازی نخواهد کرد.

خدا، منظورم مورگان فریمن است: خدا بیامرزد مورگان فریمن را. در سنی که بیشتر ما با دیدن فیلم‌های او کلی خاطره و هیجان را مرور می‌کنیم، او هنوز هم مشغول بازیگری و تحرک است. او در فیلم Vanquish به شدت تنبل است و من مشکلی با آن ندارم.

او تمام مدت کار را روی ویلچر می‌نشیند و گزارش‌های خاص خود را برای بهتر انجام دادن ماموریت رز می‌دهد. چه راهی برای تأمین امرار معاش! او یک گنجینه است برای سینما، و ما خوش شانس هستیم که او هنوز هم بازی می‌کند. من نمی‌توانم صبر کنم تا او را در فیلم بعدی ببینم.

این افسانه محبوب در فیلم پیروز شدن که ظاهراً صحنه‌های اکشن رز را روایت می‌کند، ممکن است تصور هوشمندانه‌ای باشد، که در اثر صدای افسانه‌ای فریمن به کار گرفته شده است.

با این حال در فیلم Vanquish، این واقعیت که فریمن عمدتاً فقط یک صدا است، با سابقه وی در صداگذاری تصادفی است. این فیلمنامه هیچ اشاره‌ای به افسانه فریمن ندارد. این مسئله واقعاً می‌تواند جایگاه هر بازیگر دیگری را در نقشی که فریمن بازی می‌کند در خود ببیند.

روبی رز ؛ نقد فیلم Vanquish 2021 (پیروز شدن)

Ruby Rose بسیار بهتر از آنچه در Vanquish بدست می‌آورد، است. رز یک بازیگر جذاب می‌باشد که در یک فیلمنامه بسیار ضعیف، تیره و تار در دست و پا می‌زند. صحنه‌ها، سکانس‌ها و نماها بارها و بارها تکرار می‌شوند در حالی که رز به موتورسواری خود ادامه می‌دهد.

او با یک جنایتکار ارتباط برقرار می‌کند، با کشته شدن همه افراد بد، از حمله جان سالم به در می‌برد و درگیر تعقیب و گریزهای تکراری و نخ‌نما شده می‌شود. صحنه های مشابه، شخصیت های مختلف، نتایج یکسان.

همانطور که قبلاً اشاره کردم، Ruby Rose شایسته بهتر از این بازی‌ها می‌باشد. رز دارای کاریزمای بی دردسری است و حتی موفق می‌شود برخی از تعاملات کسل کننده با شرورهای داخل فیلم Vanquish را جذاب کند.

اما هیچ بازیگری، هر چقدر هم جذاب باشد، نمی‌تواند به سبک تحسین برانگیز نویسنده و کارگردان این فیلم، جورج گالو که با انتخاب‌های قابل پیش بینی و کارگردانی تکراری کل فیلم را نابود کرده است، غلبه کند.