روز کوروش بزرگ در ایران گرامی داشته می‌شود؛ فرصتی برای یادآوری اخلاق، عدالت و منشور صلح این پادشاه بزرگ هخامنشی به جهانیان است.
۷ آبان در تقویم ایران به عنوان روز کوروش بزرگ ، موسس سلسله هخامنشی، ثبت شده است. این روز فرصتی برای معرفی دستاوردها و منش اخلاقی این پادشاه بزرگ ایرانی به جهان محسوب می‌شود.
کوروش دوم، معروف به کوروش کبیر، از سال ۵۵۹ تا ۵۲۹ پیش از میلاد، بر قلمرو وسیعی از ایران حکومت می‌کرد. او نمونه‌ای از پادشاهی اخلاق‌مدار و بزرگ‌منش بود و برخلاف دیگر فاتحان، با اقوام مختلف با احترام رفتار می‌کرد و با تبعیض نژادی، قومی و مذهبی مقابله می‌نمود.
تاریخ‌نگار یونانی، هرودوت، درباره او می‌نویسد:
کوروش دلیرترین و پرهوادارترین مرد جوان در پارس بود و زندگی شرافتمندانه را بر زندگی پرزرق‌وبرق ترجیح می‌داد.
برخی مفسران قرآن، پادشاهی منصف و نیرومند به نام ذوالقرنین را معادل کوروش کبیر می‌دانند. در ۷ آبان سال ۵۳۹ پیش از میلاد، کوروش پس از فتح بابل، با احترام و بدون ظلم به مردم این سرزمین وارد شد؛ اقدامی که در تاریخ ثبت شده است.
منشور کوروش کبیر، تنها سند مکتوب باقی‌مانده از سخنان و اقدامات اوست که بخش‌هایی از آن مربوط به وقایع پیش از فتح بابل و حضور سربازان ایرانی بدون خشونت و ستم به مردم است. این منشور مصداق صلح، عدالت و دوستی کوروش کبیر به شمار می‌رود و اهمیت وی را در تاریخ ایران بیش از پیش نشان می‌دهد.