ایرج رضایی مدیر دوبلاژ و دوبلور باسابقه کشور، در ۸۹ سالگی چشم از جهان فروبست. او که سال‌ها در عرصه صداپیشگی و مدیریت دوبلاژ فعالیت داشت، از چهره‌های تاثیرگذار در دوبله ایران به شمار می‌رفت.
ایرج رضایی فعالیت خود را در عرصه دوبله از سال ۱۳۳۸ آغاز کرد و از سال ۱۳۵۸ به مدیریت دوبلاژ روی آورد. او صدای ماندگار بسیاری از شخصیت‌های سینمایی و تلویزیونی را به مخاطبان ایرانی هدیه داد.
نگاهی به کارنامه ایرج رضایی از مدیریت دوبلاژ تا نوآوری در صداپیشگی
از جمله نقش‌های شاخصی که با صدای او ماندگار شد، می‌توان به آلبرت فوآره در سریال «ارتش سری»، شارنیه در فیلم «ارتباط فرانسوی ۲» و شخصیت معروف کارتونی «معاون کلانتر» اشاره کرد. علاوه بر فعالیت در دوبله، او در زمینه فیلمنامه‌نویسی نیز فعالیت داشت و نگارش فیلم‌هایی همچون «بهار در پاییز»، «حریص» و «قصه ماهان» را در کارنامه خود ثبت کرده است.
ایرج رضایی مسیر حرفه‌ای خود را به‌طور کاملا تصادفی آغاز کرد. زمانی که در منزل زنده‌یاد کاووس دوستدار مهمان بود، به‌طور اتفاقی چند بیت از دیوان شمس تبریزی را با صدای بلند خواند. این اجرا توجه حاضران، از جمله حسن عباسی و چند تن از بزرگان دوبله را جلب کرد. کاووس دوستدار او را به ایرج دوستدار، که در آن زمان مدیریت استودیوی مولن روژ را بر عهده داشت، معرفی کرد. این آشنایی، سرآغاز ورود او به دنیای حرفه‌ای دوبلاژ شد.
یکی از مهم‌ترین دستاوردهای ایرج رضایی در دوبله، ابداع لهجه هندی برای شخصیت‌های سینمایی بود. نخستین بار در فیلم «پارتی» به جای پیتر سلرز از این سبک استفاده کرد و بعدها در فیلم «مردی که می‌خواست سلطان باشد» آن را به کار گرفت. این سبک به‌سرعت جای خود را در دوبله ایران باز کرد و تبدیل به یکی از ویژگی‌های خاص کارنامه او شد.
ایرج رضایی علاوه بر مدیریت دوبلاژ بسیاری از فیلم‌های ایرانی همچون «پلاک»، «از فریاد تا ترور»، «حماسه دره شیلر»، «مسافران مهتاب» و «دیده‌بان»، در برخی آثار نیز به‌عنوان بازیگر حضور داشت. از جمله مهم‌ترین نقش‌های او در سینما، بازی در فیلم «از فریاد تا ترور» بود. همچنین در حوزه نویسندگی، آثار متعددی از او به یادگار مانده که از میان آن‌ها می‌توان به «گذر اکبر»، «قصه ماهان» و «سینه‌چاک» اشاره کرد.
در شهریور ۱۳۹۵ و در مراسم رونمایی از مستند «زاده مهر»، از ایرج رضایی تجلیل شد. او در این مراسم گفت:
«سخت است که بخواهم ۵۵ سال حضورم در دوبله را در چند دقیقه خلاصه کنم. اما همین را بگویم که هنوز همان عشق گذشته را به این حرفه دارم. قبل از انقلاب، دوبله را تحقیر می‌کردند، اما امروز ارزش بیشتری یافته است. با این‌حال، هنوز تعریف درستی از دوبله وجود ندارد. دوبله فقط خواندن دیالوگ نیست، بلکه انتقال حس و جان بخشیدن به شخصیت‌هاست.»
او در ادامه افزود: «در طول این سال‌ها، دشواری‌های زیادی را پشت سر گذاشتیم، اما همیشه این هدف را داشتیم که در ذهن مردم باقی بمانیم.»