تلسکوپ فضایی جیمز وب در کشفی تاریخی، برای نخستین‌بار در تصادف کیهانی موفق به شناسایی مولکول سیلان شد و سرنخی تازه درباره ترکیبات سیلیکونی ارائه داد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب برای نخستین‌بار توانست مولکول سیلان (SiH₄) را در جو یک کوتوله قهوه‌ای باستانی به نام «تصادف» شناسایی کند؛ جرمی میان‌سیاره‌ای عجیب که نه به اندازه کافی بزرگ است تا ستاره شود و نه کوچک تا یک سیاره معمولی باشد.
این جرم کم‌نور و مرموز که لقب تصادف کیهانی گرفته، به دلیل ویژگی‌های خاص خود تنها با توانایی‌های پیشرفته جیمز وب قابل مطالعه بود. اخترشناسان با بررسی داده‌ها دریافتند که در جو آن مولکول سیلان وجود دارد؛ ترکیبی ساده از سیلیکون و هیدروژن که تاکنون از دید تمام رصدهای پیشین پنهان مانده بود.
سیلیکون از فراوان‌ترین عناصر جهان است، اما همواره شناسایی آن در جو سیاراتی مانند مشتری و زحل با شکست روبه‌رو شده است. دلیل این امر، ترکیب سیلیکون با اکسیژن و تشکیل اکسیدهایی مانند کوارتز است که یا به شکل ابرهای غباری در سیارات داغ ظاهر می‌شوند یا در سیارات سردتر به لایه‌های عمیق جو فرو می‌روند.
به گفته پژوهشگران، کشف سیلان در «تصادف کیهانی» اکنون سرنخی تازه برای حل معمای دیرینه فقدان ترکیبات سیلیکونی در جو سیارات غول‌پیکر فراهم کرده و درک ما از شیمی کیهانی را وارد مرحله‌ای نوین ساخته است.