احمد پژمان ، آهنگساز و موسیقی‌دان برجسته ایرانی، در تاریخ ۷ شهریورماه در سن ۹۰ سالگی در لس‌آنجلس آمریکا چشم از جهان فروبست.
پژمان متولد ۱۸ تیر ۱۳۱۴ در لار استان فارس، از کودکی با موسیقی و ریتم‌های جنوب ایران آشنا شد. او در نوجوانی فراگیری ویولن را نزد حشمت سنجری آغاز کرد و همزمان تئوری موسیقی را از حسین ناصحی آموخت.
پژمان بعدها به عنوان نوازنده ویولن به ارکستر سمفونیک تهران پیوست و در دوران رهبری سنجری و هایمو تویبر فعالیت داشت.
او در سال ۱۳۴۲ تحصیلات خود در رشته زبان و ادبیات انگلیسی را به پایان رساند و سال بعد با دریافت بورسیه به اتریش رفت تا در آکادمی موسیقی وین نزد استادانی چون توماس کریستین داوید، آلفرد اوول و هانس یلینک آهنگسازی بیاموزد. بازگشت او به ایران در سال ۱۳۴۷، آغاز دوره‌ای پربار در آهنگسازی بود که منجر به خلق آثار برجسته‌ای چون اپرای جشن دهقان، اپرای دلاور سهند و اپرای سمندر شد.
در سال ۱۳۵۴، پژمان برای ادامه تحصیل به دانشگاه کلمبیا در آمریکا رفت و زیر نظر استادانی مانند ولادیمیر اوساچوسکی و جک بیسن، موسیقی الکترونیک را فرا گرفت. او سال‌ها در دانشگاه تهران به تدریس هارمونی، کنترپوان و آهنگسازی پرداخت و شاگردان بسیاری را تربیت کرد.
احمد پژمان در سال‌های پایانی عمر در آمریکا سکونت داشت و آثارش همچنان جزو میراث ارزشمند موسیقی ایران به شمار می‌آید.