ویدئوی اخیر زینب موسوی شاهنامه با الفاظ تحقیرآمیز و جنسیت‌زده، موجی از انتقاد استادان و کاربران درباره توهین به هویت ملی ایجاد کرد.
این ویدئو با استفاده از الفاظ جنسیت‌زده و تحقیرآمیز و تحلیل اروتیک شاهنامه، واکنش‌های گسترده‌ای در جامعه ادبی و شبکه‌های اجتماعی برانگیخته است. لیلا علیزاده در گروه اجتماعی چندثانیه نوشت که این اقدام مرزهای طنز را شکسته و موجی از واکنش‌های منفی را ایجاد کرده است.
برخی منتقدان معتقدند چنین شوخی‌هایی نه تنها طنز و هنر نیست، بلکه تخریب میراث ادبی ایران برای چند دقیقه خنده و چند لایک بیشتر محسوب می‌شود. همچنین عده‌ای تأکید کردند که ابیاتی که موسوی مورد استفاده قرار داده، جزو متن اصیل شاهنامه نبوده و بعدها به آن اضافه شده است.
واکنش کاربران نشان می‌دهد جامعه نسبت به هویت فرهنگی و مفاخر ملی حساسیت بالایی دارد و حاضر نیست مرزهای طنز بهانه‌ای برای توهین به شاهنامه و فردوسی باشد. پرسش اساسی این است که آیا وقت آن نرسیده است که خط قرمزی روشن برای «طنزهای توهین‌آمیز» تعیین شود تا طنز از ابتذال جدا شود؟