ثمینه باغچه بان نویسنده و از چهره‌های برجسته آموزش ناشنوایان ایران، در سن ۹۷ سالگی درگذشت و جامعه فرهنگی کشور را سوگوار کرد.
ثمینه باغچه‌بان، متولد ۴ فروردین ۱۳۰۶ در تبریز و دختر جبار باغچه‌بان، سال‌ها عمر خود را صرف آموزش کودکان کم‌شنوا و ناشنوا کرد و از بنیان‌گذاران مؤسسات آموزشی و فرهنگی در این حوزه به شمار می‌رفت.
او آثار متعددی برای کودکان و نوجوانان خلق کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به پل چوبی، نوروزها و بادبادک‌ها، جم‌جمک برگ خزون و آفتاب مهتاب چه رنگه اشاره کرد. همچنین کتاب روشنگر تاریکی‌ها درباره پدرش و ارائه ترانه فولکلوریک دویدم و دویدم همراه با نسخه زبان اشاره، از دیگر دستاوردهای فرهنگی اوست.
باغچه‌بان در دانشسرای عالی زبان انگلیسی آموخت و سپس تحصیلات خود را در دانشگاه کلمبیا آمریکا در رشته آموزش ناشنوایان و گفتاردرمانی ادامه داد. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۳۲، به تدریس در مدرسه ناشنوایان پرداخت و مسئولیت‌هایی همچون مدیریت آموزشگاه باغچه‌بان، همکاری با سازمان ملی رفاه ناشنوایان و تربیت متخصصان شنوایی‌سنجی در دانشگاه ملی را بر عهده گرفت.
او در تدوین کتاب‌های درسی و ارائه روش‌های نوین آموزشی نقش مهمی داشت و کتاب روش تدریس او بر اساس شیوه‌های پدرش، در ایران، افغانستان و تاجیکستان مورد استفاده قرار گرفت.
همچنین از سال ۱۳۴۱ همکاری خود را با شورای کتاب کودک آغاز کرد و تا پایان عمر در عرصه فرهنگ و آموزش فعال باقی ماند.
جبار باغچه‌بان، پدر ثمینه باغچه بان ، بنیان‌گذار نخستین کودکستان و نخستین مدرسه ناشنوایان ایران در تبریز و نخستین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران بود.