تام کروز در گفت‌وگویی متفاوت، از بازی همسر سابقش نیکول کیدمن تمجید کرد و تجربه همکاری با استنلی کوبریک، کارگردان فقید را به یاد آورد.
در حرکتی غیرمنتظره در هالیوود، تام کروز از بازی نیکول کیدمن، همسر سابقش، به‌گرمی یاد کرد و توانایی او را ستود. او که به‌زودی جایزه عضویت افتخاری «بنیاد فیلم بریتانیا» (BFI) را دریافت می‌کند، گفته است زمانی که برای فیلم چشمان بازِ بسته با استنلی کوبریک همکاری می‌کرد، نیکول را برای بازی در نقش اصلی پیشنهاد داده، چراکه «بدون تردید بازیگر توانمندی است.»
او قرار است یکشنبه‌شب در لندن در نشست پرسش و پاسخی شرکت کند؛ مراسمی که پیش‌درآمدی برای اکران جهانی قسمت هشتم و نهایی مجموعه «مأموریت غیرممکن» در جشنواره کن در ۱۴ مه (24 اردیبهشت) خواهد بود. جایزه‌ای که به او تعلق می‌گیرد، پیش از این به چهره‌های بزرگی چون بتی دیویس، آکیرا کوروساوا، کریستفر نولان و دیوید لین اهدا شده بود.
کروز درباره همکاری با استنلی کوبریک چنین گفته:
از همان ابتدا برای ساختن این فیلم بسیار هیجان‌زده بودم. فیلم‌های کوبریک را می‌شناختم، و از طریق سیدنی پولاک به او معرفی شدم. او با سیدنی تماس گرفت و گفت قصد دارد فیلم جدیدی بسازد. بعد از خواندن فیلمنامه به خانه‌اش رفتم. در حیاط پشتی‌اش با هلی‌کوپتر فرود آمدم! درباره فیلم حرف زدیم و همان‌جا بود که نیکول را برای نقش آلیس پیشنهاد دادم. چون به‌وضوح بازیگر برجسته‌ای است.
او افزود:
می‌دانستم فیلمبرداری پروژه طولانی خواهد شد. کوبریک گفت سه تا چهار ماه بیشتر طول نمی‌کشد، اما من گفتم: استنلی، هرچقدر هم که طول بکشد، من کنارتم. این فیلم برایم مهم است.
برای من تجربه‌ای بود که می‌خواستم تا آخرش بروم. همیشه پیش از پذیرش یک نقش، زمان زیادی برای تحقیق می‌گذارم تا بدانم دقیقاً قرار است چه اتفاقی بیفتد و چطور می‌توانیم به درک مشترکی برسیم و کاری ماندگار خلق کنیم.
او درباره فرآیند ساخت فیلم گفت:
همه چیز خیلی خاص بود؛ با گروهی محدود کار می‌کردیم. تابستان آمدیم و شروع کردیم به فیلمبرداری آزمایشی. فیلمنامه بیشتر شبیه یک طرح اولیه بود. دائم بازنویسی و دوباره‌برداری می‌کردیم تا لحن مناسب فیلم را پیدا کنیم.
در بخش دیگری از مصاحبه، تام کروز از همکاری با وال کیلمر در «تاپ گان» یاد کرد و گفت:
کیلمر ابتدا تمایلی به بازی نداشت چون نمی‌خواست نقش مکمل باشد. ایجنتش را راضی کردیم، و تونی اسکات، کارگردان فیلم، شخصاً دنبال او رفت و در آسانسور پیدایش کرد و با خواهش و تمنا او را متقاعد کرد. بازی کیلمر در آن فیلم تأثیری فراتر از مدت حضورش روی پرده داشت.
کروز با لحنی احساسی افزود:
صحنه‌هایی که با وال داشتیم هنوز در ذهنم مانده. این قدرت یک هنرمند واقعی است که حتی با ده دقیقه حضور، اثری ماندگار بر جا می‌گذارد.